+ 070905

..........

Mercredi 05 Septembre 2007
..........

วันพุธที่ 5 กันยา พอเลิกเรียนฝรั่งเศสปุ๊บ
ข้าน้อยก็รีบทำการเดินทาง
โรงเรียน → บ้าน → สยาม → เอกมัย → บ้านออม
รถก็ติ๊ดดด..ติด รถไฟฟ้าคนก็โคดจาเยอะ -..-
กว่าจาถึงบ้านออมได้ หลับไปหลายตื่นกันเลยทีเดียว

เวลาผ่านไปเร็วสุดยอดง่ะ
ตอนนั้นยังนับถอยหลังวันเดินทางตั้งแต่เดือนมกรา
แป๊บๆ 5 กันยาซะแล้ว TT____________TT'

ถึงบ้านออมเกือบทุ่มได้ ก็ไปช่วยๆ ออมจัดกาเป๋า
ทำนู่นทำนี่ไปเรื่อยๆ ตราบเท่าที่ยังมีเวลาอยู่ด้วยกัน

ออกจากบ้านออมไปสุวรรณภูมิตอน 2 ทุ่ม
เฮ้อออๆๆๆ นั่งรถไปร้องไห้ไป ใจหายจังเลยยย

ตอนนั้นมีข้าน้อยที่เป็นเพื่อนออมไปส่งคนเดียว
เพราะเครื่อง TG0642 ออกตั้ง 23.10 น. ดึกแหละเนอะ
แต่หนูก็มิหวั่นคับพี่น้อง สู้ตาย !!!
(การบินไทยซะด้วย หึ มิปลื้มแอร์ฯ - -)

Check-in ตอนประมาณ 3 ทุ่มครึ่ง เร็วจัง TT.TT แงๆ
เพราะกว่าจาเข้าไปตรวจ passport ข้างในอีก สุวรรณภูมิอะแหละ ยุ่งยาก
YES เค้าก็กลัวไม่ทัน เด๋วจาตกเครื่องกันซะ
ตอนนั้นอารมณ์เริ่มไม่อยากให้ไปและแหละ so sad.
ไม่มีใครมาเป็นก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าเรื่องมันเศร้า ~

อีกตั้ง 10 เดือนแหนะ กว่าจาได้เจอกัน ... นานง่าาา

ก็ร่ำลากันไป ข้าน้อยนี่เริ่มเปิดฉากบ่อน้ำตาแตกคนแรก
ป๊ากะม๊าออมเลยร้องมั่งเลย แหะๆ
ตาแดงก่ำกันเลยทีเดียว
4 ทุ่มกว่า คนขับรถ + พี่ออม ก็มาส่งถึงบ้าน
จากเอกมัยมาหนองแขม ไม่ใช่ใกล้ๆ นะเนี่ย เกรงใจจริงๆ เลยยย (:

โชคดีที่ออมได้ไปอยู่ Tokyo * สบายไป
ไว้ว่างๆ จาบินไปหา อิอิ

คงถึงญี่ปุ่นตอน 7 โมงเช้า ตี 5 กว่าๆ ของไทย
(ต่างกันประมาณ 2 ชม.)

โทรมา หนูก็ไม่ได้รู้เรื่องเล้ยยย หลับปุ๋ย เง้อออ = ='

แต่ที่ญี่ปุ่นตอนนี้กำลังมีพายุนะเนี่ย เพื่อนหนูจาปลิวไปกับสายลมมิเค๊อะ ?

กลับมาอีกทีได้กลายเป็นซูโม่ตัวกลมๆ แน่เลยง่ะ เกิ้กๆ
^^ ช่วงนี้ก็รอการติดต่อกลับจากออมกันต่อไป ...

( เหมือนไม่ใช่บล็อกที่ต้องส่งอาจารย์เลยง่ะ
ออกแนวอัพเรื่องตัวเองซะมากมาย แหะๆ )

....................................................................